Eccles ging in gesprek met docenten, studenten en belangstellenden van de faculteit Rechten, waaronder minister van staat J.P. Balkenende. Eccles geeft aan dat in Amerika, waar hij werkzaam is, ESG (Environmental, Social & Governance) volledig gepolitiseerd is. Daar werd ESG beleid eerst als hoopvol gezien, een soort wondermiddel voor bedrijven en grote investeerders om duurzaam te ondernemen. Maar tegenwoordig wordt ESG zowel door links als rechts aangevallen. Als MIT wiskundige formuleert hij een ’topologie van de haat’ voor ESG bestaande uit vier verzamelingen en een subset in de topologische ruimte: de duurzaamheidsfundamentalisten (Sustainability Taliban), de klimaatcrisisontkenners (Flat Earthers), de ESG-gelovigen (Advocates) met de subset greenwashers (Opportunists), en de pragmatici (Pragmatists).

Eccles is zelf overtuigd duurzaamheidspragmaticus. Volgens hem is de kern van het debat het verschil tussen enkelvoudige en dubbele materialiteit. Bij enkelvoudige materialiteit gaat het om materiële klimaatrisico’s die de waarde van de onderneming negatief kunnen beïnvloeden. Bij dubbele materialiteit gaat het om materiële negatieve effecten van de ondernemingsactiviteiten op de externe omgeving.